Ultrazvuk prostate transrektalno – TRUS

Točno  se prikazuju  konture prostate u sve tri dimenzije. Iz te tri dimenzije  može  se točno odrediti volumen (masa) prostate što ima određeni utjecaj na planiranje  daljeg dijagnostčkog postupka i  liječenja.

Finom analizom ultrazvučne strukture prostate moguće je dijagnosticirati neoplazme, adenome, apscese, difuzne upale, ciste i kalcifikate.

Adenom prostate   pojavljuje se  u prednjem dijelu prostate, u tkz. zoni tranzicije . Njegova  ultrazvučna tekstura  je   različita, od  izrazito hipoehogene do  hiperehogene  s kalcifikatima  ili s cističkim formacijama.

Karcinom prostate (rak prostate)je po svojoj  ultrazvučnoj strukturi dosta jasno  definiran, ali treba naglasiti da se konačna na dijagnoza postavlja   integracijom

• digitorektalnog nalaza
• nalaza  transrektalnog  ultrazvuka- trus
  
• nalaza PSA u krvi
• određivanjem PSAD (gustoće PSA -omjer izme|u   serumske koncentracije PSA i precizno        određene mase odnosno  volumena  prostate)
• nalaza  ultrazvukom  ciljane  histološke  biopsije  prostate.

Ostale    tvorbe u prostati mogu biti ciste i apscesi.  U diferencijalnoj  dijagnozi  prema neoplazmi osim ultrazvučne teksture važna je

• klinička  slika
• digitorektalni nalaz
• ostali  laboratorijski nalazi
• ciljana punkcija radi bakteriološke analize

Difuzna  upala prostate prikazuje se kao povećana prostata s brojnim hipoehogenim sitnim područjima. Naravno treba uzeti u obzir  kliničku sliku, digitorektalni nalaz i laboratorijske nalaze.

Intervencije pod  kontrolom transrektalnog  ultrazvuka – trus

• dijagnostičke:

citološke punkcije i histološke  biopsije. Idikacija za dijagnostičku  punkciju postavlja se  na  osnovi sumljivog nalaza  digitorektalnog  pregleda i/ili transrektalnog ultrazvuka prostate, povišene  vrijesnosti PSA u serumu i povišenog PSAD. Ciljanom  punkcijom može  se uzeti  materijal i za  bakteriološku analizu.

Citološke punkcije   često daju neadekvatan materijal.  Puno bolji uzorci  tkiva  prostate dobiju se  biopsijom kojom se uzima nekoliko cilindara tkiva  prostate.

Punkcije (biopsija) se  mogu raditi tako da igla prodire u prostatu  transperienalno i transrektalno.

Transperinealni prsitup punkciji prostate zahtijeva dobru lokalnu anesteziju , dosta je neugodan za bolesnika, rizik infekcije je mali, a  i preciznost punkcije je   manja zbog  duljeg puta koji igla mora proći..

Transrektalni pristup biospiji prostate je  puno ugodniji za  bolesnika, punkcija je skoro bezbolna, veća je preciznost,  nije  potrebna  lokalna anestazija. Rizik infekcije je  nešto veći te  se priproceduralnu  primjenjuje antibiotska profilaksa. Komplikacije transrektalne punkcije  su često  manja  kravrenja u mokraćnim putovima koja  najčešće ne zahtijevaju nikakvo liječenje.

• terapijske:

pod  kontrolom transrektalnog ultrazvuka moguće je  bezbolno drenirati ciste i apscese prostate.